همه با عشق به دنیا می اییم با حیرت زندگی می کنیم و با حسرت می میریم که مفهوم زندگی همین است هرگز به خاطر غمهایت گریه نکن.
مهربانی یعنی اینکه:
اگه تو یه راهی با هم باشیم و ناگهان یه خرس دنبال‌مون کنه؛ من به خاطر تو آهسته‌تر فرار می‌کنم ...
به یاد داشته باشید :
برای هر دقیقه که عصبانی و ناراحت هستید ، شما شصت ثانیه خوشحالی را از دست می دهید ...
چرا همیشه بدنبال این هستیم که بدانیم چرا گل خار دارد؟
گاهی باید بدنبال آن باشیم که بدانیم چرا خار گل دارد؟
ای یار سفر کرده
بگو چه چاره کنیم که در این روزهای سرد،
ما را به یک نگاه مهربان و یک لبخند مهمان کنی ...
یاد بگیر ، قدر هر چیزی را که داری بدانی،
قبل از آنکه روزگار به تو یادآوری کند که:
می بایست قدر چیزی را که داشتی، میدانستی ...
بارون نمیشم که نگی با چه منتی خودشو به شیشه می کوبه تا نیم نگاهی بیندازم ابر میشم که از نگرانی یه روز بارونی هر لحظه پنجره رو بگشایی و من رو تو آسمون نگاه کنی
یک سنگ کافیه برای شکستن شیشه یک جمله کافیه برای شکستن یه قلب
یک ثانیه کافیه برای غرق شدن در عشق
و یک دوست کافیه برای یک عمر زندگی
لحظه های سکوتـم ؛ پرهیاهو ترین دقـایـق زندگیـم هستند ...
مـملو از آنـچه میخواهم بگویـم و نمـیگویـم ... !!!
مرداب برای به دست آوردن نیلوفر سال ها میخوابه تا آرامش نیلوفر به هم نخوره ، پس اگه کسی رو دوست داری ، برای داشتنش سال ها صبر کن .
در نهان به آنانی دل می بندیم که دوستمان ندارند و در آشکار از آنانی که دوستمان دارند غافلیم، شاید این است دلیل تنهایی مان..
پروردگارا! به من بیاموز دوست بدارم کسانی را که دوستم ندارند، گریه کنم برای کسانی که هیچگاه غمم را نخوردند، لبخند بزنم به کسانی که هرگز تبسمی به صورتم ننواختند، محبت کنم به کسانی که محبتی در حقم نکردند، عشق بورزم به کسانی که عاشقم نیستند.
گاهی خیال می کنم از من بریده ای، بهتر زمن برای دلت برگزیده ای، از من عبور می کنی و دم نمی زنی، تنها دلم خوش است که شاید ندیده ای..
خیلی ها نفرین می کنن، تلافی می کنن.. اما نه.. نفرین من: الهی اونی که دوسش داری تنهات نذاره.. تلافی من: میرم تا به اون برسی، سر راهت نباشم.. راستی، قدر من دوستت داره؟!..
به سلام ها دل نمی بندم
از خداحافظی ها غمگین نمی شوم
دیگر عادت کرده ام به تکرار یکنواخت دوری و دوستی خورشید و ماه