برآنچه گذشت ،

            آنچه شکست ،

                            آنچه نشد ...                       

  حسرت نخور ؛

زندگی اگر آسان بود با گریه آغاز نمیشد ...

چیزی ویرانگرتر از این نیست که دریابیم فریب همان کسانی را خورده‌ایم که باورشان داشته‌ایم.

برگ از درخت خسته میشه پاییز بهونه است

کاش ما آدم ها هم مثل گربه ها با چند لحظه بو کشیدن میفهمیدیم که :هر آشغالی ارزش وقت گذاشتن نــــــداره

به ستاره های آسمون نگاه کن ولی دل نبند چون چشمکشون از روی عادته نه عشق

خدایا نه آنقدر بزرگم که بتوانم ببخشم... نه آنقدر کوچکم که بتوانم نبخشم خدایا بزرگم کن...

غم اگر ترکم کند تنهای تنها میشوم / دوست اگر یادم کند سلطان قلبها میشوم

بنام دو گل بهشت: یکى عشق و دیگرى سرنوشت ، به قلم گفتم بنویس ، هرچى دلش خواست نوشت ، منو خاک پاى دوست و دوست را تاج سر ما نوشت

ای کاش قانون تمام دوستی ها این بود، یا رفاقت تعطیل ، یا جدایی هرگز…

اونی که بیشتر عاشقه ، کمتر وفا می بینه ، اونی که کمتر وفا داره ، بیشتر محبت می بینه ، اینه اون دنیایی که همه عاشقشن .

گلها امضای خداوند بروی زمین هستند و تو زیبا ترین امضای خدایی

من بر قلب خونین صلیبی می آویزم تا همگان بدانند قلب من جایگاه رفیقی است که شقایقها حسرت آنرا می خورند

رو تو یه حساب دیگه میکردم ناراحت نشو ولی تازه فهمیدم مردم راست میگفتند تو آدم دو روی هستی …
یه روت ماه یه روت گل یکی از یکی بهتر و قشنگتر

(((حکم دادگاه))): شما به دلیل حمل مرام و مصرف بی رویه محبت و داشتن بی حد معرفت، به حبس ابد در قلب من محکوم هستید و اعتراض وارد نیست

وقتی کبوتری شروع به معاشرت با کلاغها میکند پرهایش سفید میماند…؟ ولی قلبش سیاه میشود.

معرفت داشتن در رفاقت بهترین و بالا ترین هدیه ای است که دوست میتواند به دوستش دهد

جان فدای آن که یادم میکند، یاد او هر لحظه شادم میکند،مهربانی های او شیرین شکر، با مرامش کیش و ماتم میکند.

اعتبار آدمها به حضورشان نیست به دلهره ای است که در نبودشان احساس میکنی.
..
دوستان واقعی مثل صبح می مونن. نمیشه تمام روز داشتشون ولی مطمئنی که روز بعد و هفته بعد، ماه بعد، سال بعد و تا ابد هستند!

دوست ها و محبت ها را از دل ها بپرسید که دل ها گواهانی رشوه ناپذیرند زندگی سه چیزش خوبه: ندونی و دعات کنن، نبینی و نگات کنن، نباشی و یادت کنن

دوست من به یاد داشته باش در تقویم رفاقت هیچگاه کلمه تلخی، به نام فراموشی وجود ندارد.

یادمان باشد از امروز خطایی نکنیم گر چه در خود شکستیم صدایی نکنیم
یادمان باشد اگر خاطرمان تنها ماند طلب عشق ز هر بی سروبایی نکنیم

برای محبت هایی که عمیقند. ندیدن و نبودن هرگز بهانه ی از یاد بردن نیست

همیشه دلیل شادی کسی باش، نه شریک شادی او و همیشه شریک غم کسی باش، نه دلیل غم او

روزی درویشی را گفتن چرا دوست نمیطلبی؟ آیا دوستی را دوست نداری؟
گفت: دوستی را دوست دارم اما طاقت جدایی دوست را ندارم.

درفلسفه ی وفا چنین آمده است: "دل وقف شکستن است..بیهوده نرنج!!!!"

هیچ وقت از خدا نخواه که تمام دنیا رو بهت بده فقط بخواه کسی رو بهت بده که تو رو به تمام دنیا نده.

دل جان رابه ره دوست فدا باید کرد: به هوای دل او ترک هوا باید کرد: یا نباید زجهان لاف زد از دلبر و عشق : یا که خود را به ره دوست فدا باید کرد.

می دونی چرامعرفت کم شده؟ چون همش تو وجود تو جمع شده!

هرکی دلتو شکوند صداشو در نیار یه روز دلش میشکنه صداش در میاد…

نگاه به کار مفیدم نمیکند هیچ کس! هزار دیده به انتظار یک اشتباه من است

برای کشتن پرنده نیازی به تیروکمان نیست همین که بالهایش را بکنی خاطرات پرواز روزی هزار بار او را خواهد کشت…

همیشه وقتی گریه می کنی، اونی که آرومت میکنه دوستت داره اما اونی که با تو گریه میکنه عاشقته ..

من امروز ایستاده ام !! و برای ایستادنم هزاران بار افتاده ام

آدم فهمیده ای بود! خوب میدانست کجاها خودش را به نفهمی بزند!

هر وقت دیدی حریف داره برنـــده میشه یه لبخنـــد بـــزن تا به بردش شک کنه !

زندگی مثل بازی حکمه !!
مهم نیست که دست خوبی نداری مهم اینه که یار خوبی داشته باشی ، اینطوری شاید حتی بتونی بازی باخته رو ببری

کم باش اصلا هم نگران گم شدنت نباش …
اونی که اگه کم باشی گمت کنه،
همونیه که
اگه زیاد باشی،حیفت میکنه ..

می دونید چرا وقتی بزرگ میشیم بجای مداد خودکار دست میگیریم؟تا یاد بگیریم همه ی اشتباهات پاک شدنی نیستند

.پازل دل یکی رو بهم ریختن هنر نیست ….. هر وقت با تیکه های شکسته ی دل یک نفر یک پازل دل جدید براش ساختی هنر کردی

وقتی پروانه ی عشق در تاری بیفتد که عنکبوتش سیر باشد تازه قصۀ زندگی آغاز شده است زیرا نه می تواند پرواز کند ونه بمیرد…